Mensen houden zich al vele duizenden jaren bezig met het deodoriseren. Oude technieken omvatten het bedekken met zware geuren, het scheren van okselhaar, het aanbrengen van geparfumeerd vet op je hoofd en het gebruik van natuurlijke zouten.

Deodorants zijn oude geschiedenis

De Egyptenaren gebruikten geen deodorant zoals wij nu doen, waren hun methoden iets minder handig en sommige waren zelfs ronduit raar. Ze zouden een geparfumeerd bad nemen, gevolgd door het aanbrengen van geurende oliën op de oksels om slechte geuren te verdoezelen. Er werd ontdekt dat het verwijderen van okselhaar de lichaamsgeur verminderde, in combinatie met veelvuldig wassen en aanbrengen van zware geuren. Wetenschappers erkenden veel later dat scheren werkte omdat het de groei van bacteriën in het okselgebied beperkte (stinkende bacteriën zijn de oorzaak van lichaamsgeur). Ook smeerden de Egyptenaren geparfumeerd vet op hun hoofd. Als het vet smolt, zou het een aangename geur afgeven.

Natuurlijke deodorants rocken

Een techniek die in heel Azië werd gebruikt, was (en is nog steeds) het aanbrengen van minerale zouten op de oksel; een uiterst effectieve techniek die onder de arm groeiende bacteriën doodde en nare luchtjes verhinderde. Deze lichaamsgeurverdrijvende minerale zouten vormen nu de basis van veel moderne natuurlijke deodorants, dankzij hun langdurige reputatie als effectieve en veilige deodorant.

Niet enthousiast over schoonhouden

In de tijd van de Vikingen stonden persoonlijke hygiëne en deodorant echter niet erg hoog op de agenda in Engeland. Er wordt gezegd dat een Engelse geestelijke John Wallingford klaagde dat de Vikingen 'elke dag hun haar kamden, elke zaterdag een bad namen en regelmatig hun kleren verwisselden, om hen in staat te stellen de deugdzaamheid van getrouwde Engelse vrouwen te ondermijnen en zelfs de dochters van edelen te verleiden om hun minnaressen'*. Het superhygiënische Vikingbad elke zaterdag klinkt erg onhygiënisch naar moderne maatstaven, dus we kunnen ons alleen maar voorstellen hoe stinkend iedereen was! Je zou kunnen denken, 'het is alsof sommige mensen in de geschiedenis het niet leuk vonden om clean te zijn'... grappig dat je dat zou moeten denken. Van de Franse keizer Napoleon wordt gezegd dat hij de volgende woorden aan zijn vrouw Josephine heeft geschreven: 'J'arrive. Ne te lave pas". Vertaald betekent dit: “Ik ben zo thuis. Niet wassen”!

Moderne deodorant

Deodorant in zijn huidige commerciële vorm bestaat nog maar zo'n honderd jaar en is sinds de uitvinding van deze eerste officiële 'deodorant' enorm geëvolueerd en verbeterd. Deze eerste deodorant werd door MUM uitgevonden in 1888 en was een crème die met de vingertoppen werd aangebracht. De fabrikanten van MUM vonden enkele jaren later ook de roll-on applicator uit nadat ze waren geïnspireerd door de balpen. De eerste anti-transpirant was EverDry, geïntroduceerd in 1903. EverDry was zo zuur dat het door kleding at en zelfs moderne anti-transpiranten staan ​​erom bekend kleding te beschadigen door permanente gele vlekken achter te laten in het okselgebied.

De uitvinding van aerosol- en staafvormen van anti-transpiranten en deodorants

In de jaren vijftig verschenen anti-transpiranten in spuitbussen en deodorants met aluminiumzirkonium en chloorfluorkoolstofdrijfgassen (CFK's) op de markt. Deze deodorants in spuitbussen waren enorm populair en waren goed voor meer dan 80% van alle deodorantverkopen. In 1977 verbood de FDA echter het gebruik van aluminiumzirkonium omdat er grote gezondheidsproblemen waren over het effect van dit middel bij inademing. De Environmental Protection Agency ontmoedigde het gebruik van chloorfluorkoolstofdrijfgassen vanwege hun effect op de ozonlaag. Alternatieve ingrediënten werden snel gevonden, maar ook nu nog wordt er veel gespeculeerd en gediscussieerd over de veiligheid van dergelijke deodorants en anti-transpiranten.

Aan het einde van de jaren '70 won de stick-vorm van deodorants en anti-transpiranten aan populariteit en hoewel crèmes, sprays, roll-ons en poeders nog steeds verkrijgbaar zijn, blijven sticks zelfs nu nog het populairst.

Moderne natuurlijke deodorants

Natuurlijke deodorants hebben in de loop der jaren aan populariteit gewonnen als een veilig en milieuvriendelijk alternatief voor chemische deodorants. Natuurlijke deodorants zijn gemaakt van dezelfde minerale zouten die in de oudheid in heel Azië werden gebruikt, maar zijn geformuleerd met behulp van moderne technologieën en zijn verkrijgbaar in verschillende praktische en gemakkelijk aan te brengen stijlen. Het zout in de deodorant stopt geurvorming door de groei van bacteriën te remmen in plaats van de poriën te verstoppen met chemicaliën om de natuurlijke handeling van zweten te remmen. Crystal Spring's Salt of the Earth deodorants zijn 24 uur werkzaam, ongeparfumeerd en laten geen gênante witte vlekken achter op je kleding. Ze zijn milieuvriendelijk, bevatten geen CFK's en zijn niet op dieren getest.

*Ian Riddler. Twee laat-Saksische kammen van de opgravingen van Longmarket. Canterbury's Archaeology 1989/1990, het 14e jaarverslag van Canterbury Archaeological Trust Ltd. Geraadpleegd op 15/05/99.